Ικτίνος μάρμαρα: Από τη σκιά στην ανάκαμψη – μια εις βάθος ανάλυση

Η μετοχή της Ικτίνος Μάρμαρα, μιας ιστορικής και σημαντικής εταιρείας στον κλάδο του μαρμάρου, έχει βιώσει μια ταραχώδη πορεία τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, μια προσεκτική ανάλυση των τελευταίων εξελίξεων, σε συνδυασμό με τις εγγενείς δυναμικές της αγοράς του μαρμάρου, υποδηλώνει ότι η εταιρεία βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο, με σαφή σημάδια ανάκαμψης και πιθανής ανοδικής πορείας.

By : Βullmarkets-Εxchanges

Ο κυκλικός χαρακτήρας της αγοράς μαρμάρου

Είναι κρίσιμο να κατανοήσουμε ότι η αγορά του μαρμάρου, όπως και οι περισσότερες αγορές πρώτων υλών και δομικών υλικών, παρουσιάζει έναν έντονα κυκλικό χαρακτήρα. Περίοδοι αυξημένης ζήτησης και υψηλών τιμών εναλλάσσονται με περιόδους κάμψης και μειωμένης ζήτησης. Η ζήτηση κάποια στιγμή θα σταματήσει να πέφτει, σηματοδοτώντας την αρχή του νέου κύκλου, καθώς οι υποκείμενες ανάγκες για υποδομές και κατοικίες παραμένουν. Το μάρμαρο, ως ένα διαχρονικό και πολυτελές υλικό, διατηρεί την αξία του και τη ζήτηση σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Τα σημάδια της ανάκαμψης: Καταλύτες και προοπτικές

Τα τελευταία χρόνια, η Ικτίνος Μάρμαρα έχει προβεί σε μια σειρά στρατηγικών κινήσεων που έχουν αλλάξει δραματικά την εικόνα της:

1. Αναδιάρθρωση δανεισμού: Η επιτυχής αναδιάρθρωση του δανεισμού ήταν μια κρίσιμη κίνηση. Με τη μείωση του χρηματοοικονομικού κόστους και την επιμήκυνση των αποπληρωμών, η εταιρεία απέκτησε μεγαλύτερη αναπνοή και ευελιξία, απελευθερώνοντας πόρους για επενδύσεις και ανάπτυξη.

2. Νέα συμφωνία ξενοδοχείου στην Κρήτη με την CBE Capital: Η πρόσφατα ανακοινωθείσα, πριν από λίγες ημέρες, συμφωνία για την ανάπτυξη ξενοδοχειακής μονάδας στην Κρήτη αφορά τη σύναψη δεσμευτικού προσυμφώνου διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων (ΑΜΑ) με την εταιρεία CBE Capital Ltd., έναν ιδιωτικό επενδυτικό οίκο με έδρα το Λονδίνο. Η συμφωνία αυτή, πέρα από τη διαφοροποίηση των πηγών εσόδων, διασφαλίζει ένα κατώτατο όριο απόδοσης για την Ικτίνος μέσω δικαιώματος προαιρέσεως (put option). Στο πλαίσιο της ισχυρής τουριστικής ανάπτυξης, η κίνηση αυτή αναμένεται να παρέχει σταθερές ροές και να ενισχύσει τη συνολική αξία της εταιρείας.

3. Επέκταση σε νέες αναδυόμενες αγορές: Η Ικτίνος Μάρμαρα έχει ήδη ισχυρή διεθνή παρουσία, με περίπου 95% των εσόδων να προέρχεται από εξαγωγές σε περισσότερες από 100 χώρες. Η εταιρεία ενισχύει στρατηγικά την επέκτασή της πέρα από την Κίνα, εστιάζοντας σε νέες αναδυόμενες αγορές. Οι εν δυνάμει νέες δουλειές περιλαμβάνουν την περαιτέρω διείσδυση στη Μέση Ανατολή (όπως η Σαουδική Αραβία) και τη Νοτιοανατολική Ασία, με χώρες όπως η Ινδία να αποτελούν κομβικό στόχο λόγω του αυξανόμενου κατασκευαστικού ρυθμού και της ζήτησης για πολυτελή υλικά.

4. Προοπτικές ανοικοδόμησης σε Ουκρανία και Γάζα: Η αναμενόμενη ανοικοδόμηση των υποδομών και κατοικιών στις περιοχές της Ουκρανίας και της Γάζας, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, θα δημιουργήσει ζήτηση για δομικά υλικά, συμπεριλαμβανομένου του μαρμάρου για τα νέα κτίρια που θα φτιαχτούν. Η Ικτίνος Μάρμαρα, με την εμπειρία και την παραγωγική της ικανότητα, θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προμήθεια υλικών για αυτά τα μεγαλόπνοα έργα ανοικοδόμησης.

Τεχνική και θεμελιώδης ανάλυση

Από θεμελιώδη άποψη, η αναδιάρθρωση του δανεισμού βελτιώνει τους χρηματοοικονομικούς δείκτες της εταιρείας. Η διαφοροποίηση των εσόδων μέσω του τουριστικού κλάδου και η επέκταση σε νέες αγορές μειώνουν το επιχειρηματικό ρίσκο και αυξάνουν τις προοπτικές μακροπρόθεσμης ανάπτυξης. Η δυνητική συμμετοχή σε έργα ανοικοδόμησης προσθέτει ένα σημαντικό ανοδικό στοιχείο στις μελλοντικές εκτιμήσεις εσόδων και κερδών.

Από τεχνική άποψη, η μετοχή έχει βιώσει μια παρατεταμένη περίοδο συσσώρευσης ή πτώσης. Ωστόσο, οι πρόσφατες ειδήσεις και η βελτίωση των προοπτικών μπορούν να οδηγήσουν σε αλλαγή του κλίματος και δημιουργία ανοδικών τάσεων. Η παρακολούθηση των όγκων συναλλαγών και των επιπέδων αντίστασης/στήριξης θα είναι κρίσιμη για την επιβεβαίωση μιας ανοδικής κίνησης.

 Αξίζει το ρίσκο;

Η Ικτίνος Μάρμαρα βρίσκεται σε μια φάση στρατηγικής εξυγίανσης και επιθετικής ανάπτυξης. Ο κυκλικός χαρακτήρας της αγοράς του μαρμάρου, σε συνδυασμό με τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται από την παγκόσμια ανοικοδόμηση και τις συμφωνίες υψηλής προστιθέμενης αξίας όπως αυτή με την CBE Capital, δημιουργούν ένα σαφές αφήγημα ανάκαμψης.

Εν δυνάμει, το ρίσκο μπορεί να αξίζει, καθώς η εταιρεία βρίσκεται σε θέση να κεφαλαιοποιήσει τη μετάβαση από τον πυθμένα του κύκλου στην επόμενη ανοδική φάση, με μια πολύ πιο υγιή χρηματοοικονομική δομή και διαφοροποιημένες πηγές εσόδων.

Το σύνολο του περιεχομένου που δημοσιεύεται σε αυτή τη σελίδα (άρθρα, αναλύσεις, απόψεις) παρέχεται αποκλειστικά για ενημερωτικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί, ούτε μπορεί να εκληφθεί ως, επενδυτική συμβουλή, προτροπή, σύσταση ή προσφορά για την αγορά, πώληση ή διακράτηση οποιωνδήποτε χρηματοοικονομικών προϊόντων.

Οι Τέσσερις τύποι ανθρώπου που καταστρέφουν τις επενδύσεις στην Ελλάδα

Το να αποφασίσει κάποιος ή κάποια να πάρει μέρος στο επενδυτικό μέλλον της χώρας που ονομάζεται Ελλάδα αποτελεί μία απόφαση  που θα τον/την σημαδέψει σε ολόκληρη τη ζωή του/της.  Οποιαδήποτε πρόβλεψη  για τον χρόνο, τα κεφάλαια  και τις μελλοντικές αποδόσεις είναι εκ των πραγμάτων ριψοκίνδυνη και εναπόκειται στις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει η οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας.

  Πολλές φορές οι Ελληνίδες και οι Έλληνες συνηθίζουν να λένε την αγαπημένη τους φράση  "Για όλα φταίει το κράτος". Αλήθεια όμως, από ποιους αποτελείται αυτό το κράτος;  Ποιοι ψηφίζουν τους κυβερνώντες και ποιανού μικρογραφία είναι η Βουλή;  Είναι λογικό και επακόλουθο σε μία Δημοκρατία να υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπούνται με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πολιτικά.  Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός του πολιτεύματος τούτου,  αλλά και η μεγάλη του επιτυχία, καθώς μέσω της πλειοψηφίας μπορεί να παρθεί τελικά μία απόφαση και να αποφευχθούν τα συμπτώματα αναρχίας που θα οδηγούσαν σε καταστάσεις ζούγκλας.  Ακόμα και αυτό το αυτονόητο όμως στη χώρα μας δεν θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ.  Οι μειοψηφίες πολλές φορές καταλήγουν στο να πραγματοποιείται ουσιαστικά το δικό τους  επιβάλλοντας τις απόψεις τους   με οποιοδήποτε τρόπο.  Μέσα σε αυτή την κατάσταση πολλοί βρίσκουν την ευκαιρία για ποικίλους λόγους να αποτελέσουν τροχοπέδη στη μελλοντική και μόνη  ελπιδοφόρα πηγή ανάπτυξης της χώρας: ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.

 Στο σημερινό άρθρο διακρίνουμε τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων οι οποίοι κατά κύριο λόγο θέτουν εμπόδια στην επενδυτική πρωτοβουλία. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν υπάρχουν και άλλοι. Θα μου επιτρέψετε να επικεντρωθώ όμως στους βασικότερους.

 Μελετώντας λοιπόν κανείς τις αποτυχημένες κατά καιρούς επενδυτικές προσπάθειες στον ελλαδικό χώρο καταλήγει στο συμπέρασμα πως οι βασικότεροι αρνητές των επενδύσεων είναι τα λαμόγια,  οι κομματικοί εγκάθετοι,  οι ιδεαλιστές  και, θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω την έκφραση, "οι αγαθιάρηδες".

Ας εξετάσουμε όμως αναλυτικότερα μία-μία τις παραπάνω κατηγορίες:

Στην πρώτη κατηγορία,  ανήκουν άτομα που εκμεταλλευόμενοι τη χαλαρότητα των νόμων, αλλά και την προσωπική τους ισχύ πολλές φορές, κόβουν οτιδήποτε πάει να φυτρώσει για το κοινό καλό για καθαρά προσωπικούς, εγωιστικούς και κερδοσκοπικούς σκοπούς. Εδώ μπορεί να συναντήσει κανείς  οικοπεδοφάγους,  καταπατητές δημόσιων και ιδιωτικών εκτάσεων, γραφειοκράτες και γενικά  άτομα που εκμεταλλευόμενοι τους υπόλοιπους συμπολίτες τους προσπαθούν να τους παρασύρουν σε ατραπούς που θα τους βοηθήσουν να ανελιχθούν κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά. Στα παλαιότερα χρόνια χρησιμοποιούσαν διάφορα μέσα για την επίτευξη των σκοπών τους αλλά στη σημερινή εποχή του διαδικτύου είναι πολύ εύκολο να βγει κανείς και να σπείρει σπόρους διχόνοιας και αναξιοπιστίας που θα τον βοηθήσουν να ξεπεταχτεί,  όταν οι άλλοι θα παραμένουν ακόμα χαμηλά. Καταφέρνουν λοιπόν με αυτόν τον τρόπο να πιέσουν καταστάσεις,  να απειλήσουν,  να τρομοκρατήσουν και να αποσπάσουν οικονομικά και άλλα οφέλη.  Αν τα καταφέρουν και σταματήσουν την επένδυση, περηφανεύονται για τους αγώνες τους κυνηγώντας πολιτικά αξιώματα, αν πάλι  δεν τα καταφέρουν κατά πάσα πιθανότητα έχουν επιτύχει τον πρωταρχικό τους στόχο... ζώντας σε μία χώρα που είναι υψηλά στους δείκτες της διαφθοράς και χαμηλά σε όλους τους άλλους που χρειάζεται μία οικονομία για να αναπτυχθεί.

Η δεύτερη κατηγορία, που άκμασε κυρίως από το 1980 και μετά, είναι ο τύπος εκείνος του ανθρώπου ο οποίος μπορεί να ξεκίνησε με καλές προθέσεις, αλλά μετά κατάλαβε  πως για να πιάσει την καλή πρέπει να κολλάει αφίσες και ίσως κάποια μέρα φτάσει και στο αξίωμα του βουλευτή χωρίς απαραίτητα να έχει στόχο να διατελέσει το λειτούργημά του,  αλλά κυρίως για να καρπωθεί τα οικονομικά οφέλη.  Πατώντας σε διάφορες αναχρονιστικές ιδεολογίες, ξεσηκώνει τα πλήθη,  λαϊκίζει  και με συνεχείς πολιτικές ανακρίβειες και παραφράσεις αυτών των  ιδεολογιών, προχωρά σε συνεχόμενες επικλήσεις του συναισθήματος παρασύροντας τους πάντες, και όπως όλοι γνωρίζουμε, οι Έλληνες, όπως και οι λαοί της Λατινικής Αμερικής είναι επιρρεπείς στις υπερβολές και στις συναισθηματικές εξάρσεις με ό,τι καλό ή κακό μπορεί να συνεπάγεται αυτό… Έχοντας λοιπόν ως βάση όλα αυτά συσπειρώνεται για να καταστρέψει την επένδυση των άλλων και να επιτύχει “τη δική του”.  Δεν τον αφορά αν θα χαθούν έσοδα  από το κράτος ή χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.   Ίσως τον συμφέρει να αφήνει τον λαό στη φτώχεια, ώστε να μπορεί να τον καθοδηγεί,  όπως αυτός επιθυμεί.

Στην τρίτη κατηγορία ανθρώπων που κυνηγούν τις επενδύσεις με το τουφέκι,  ανήκουν τα άτομα που ονομάζουμε  ιδεαλιστές. Προσκολλημένοι σε πολιτικές πεποιθήσεις, που ταίριαζαν σε άλλες εποχές και πλέον έχουν περάσει ανεπιστρεπτί,  αγωνίζονται για κάποιο σκοπό  που θεωρούν ιερό, χωρίς απαραίτητα  να περιμένουν κάποιο ίδιον όφελος. Εδώ μπορούν να ανήκουν επίσης κάποιοι φιλόσοφοι, ρομαντικοί, καλλιτέχνες (που πολλές φορές μεταπηδούν στην προηγούμενη κατηγορία),θρησκευτικά φανατισμένα και καθοδηγούμενα ανθρώπινα όντα ή άτομα που απλά λατρεύουν  τη φύση  και δε δέχονται καμία επιρροή πάνω της προτιμώντας και αναπολώντας τις εποχές που ακόμα ο άνθρωπος ήταν σε πρωτόγονη κατάσταση. Όπως εύκολα μπορείτε να καταλάβετε, η συζήτηση και η προσπάθεια να μεταπείσει κανείς αυτούς τους συμπολίτες μας για το διαφορετικό σχεδόν πάντα καταλήγει σε αδιέξοδο.  Ο δογματισμός και  οι παρωπίδες υπήρξαν για πολλά χρόνια η αιτία καθυστέρησης της ανθρώπινης προόδου.

Στην  τετάρτη και τελευταία κατηγορία,  συναντά κανείς ανθρώπους που άγονται και φέρονται,  συνήθως με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης, άτομα που ασχολούνται με τα πάντα χωρίς όμως να έχουνε γνώση της άγνοιας τους. Όσοι ανήκουν εδώ και όσες φυσικά,  μπορούν κάλλιστα να πέσουν θύμα και των τριών παραπάνω κατηγοριών.  Εδώ όμως υπάρχει ένα θετικό σημείο.  Ακριβώς επειδή δεν είναι κλειστοί σε όλες τις απόψεις, είναι πιο εύκολο με συζήτηση,  επιχειρήματα  και εύκολα και κατανοητά παραδείγματα να μπορέσεις να τους δείξεις τελικά πως όλα τα ζητήματα δεν είναι όπως παρουσιάζονται μονόπλευρα, αλλά πάντα υπάρχουν δύο όψεις και ίσως πρέπει να ζυγίζουμε τελικά ποια από τις δύο έχει  τα μεγαλύτερα οφέλη μακροπρόθεσμα για την κοινωνία και τη χώρα. Σε αυτήν, κατά την άποψή μου, λοιπόν την ομάδα ανθρώπων πρέπει να πέσει το βάρος για να επιτευχθεί η απαιτούμενη αλλαγή νοοτροπίας που χρειάζεται η χώρα για να πάει μπροστά. Οι υπόλοιπες κατηγορίες που προαναφέρθηκαν είναι καμένο χαρτί καθώς μιλάμε για πόρτες του μυαλού κλειστές ή για προσωπικά οφέλη που το ένστικτο του ανθρώπου δύσκολα μπορεί να τιθασεύσει.

 Ο τρόπος που θα επιλύσουμε σαν κοινωνία τον παρασιτισμό και τα καρκινώματα που απειλούν το μέλλον μας,  χρήζει μεγάλης συζήτησης, δεν μπορεί να αναλυθεί σε αυτό το άρθρο του οποίου σκοπός ήταν να καταδείξει  κάποιες από τις αιτίες της επενδυτικής κακοδαιμονίας που ταλανίζουν τον τόπο μας. Ωστόσο, η συνεργασία και η απομόνωση αυτών των παθογενειών, σε συνδυασμό με την άμεση ενημέρωση  των πολιτών,  ώστε να ανοίξει το μυαλό τους και να γεμίσουν με νέες εμπειρίες και γνώσεις,   αποτελεί ίσως την πρώτη και ενδεδειγμένη επιλογή στην οποία θα πρέπει να προβεί κάθε υπουργός,  περιφερειάρχης και δήμαρχος πριν ετοιμαστεί να υποδεχθεί οιαδήποτε μεγάλη επένδυση στον τόπο του. 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!

 

 Μέρες που είναι πρέπει να θυμόμαστε και να τιμούμε πάνω από όλα αυτούς που έδωσαν το αίμα τους για να είναι η πατρίδα ελεύθερη. 

Είμαστε υποχρεωμένοι να διδάσκουμε ιστορία και να μαθαίνουμε από αυτήν χωρίς να έχουμε παρωπίδες και δογματικές απόψεις.

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα η συγκίνηση ξεχειλίζει και περιμένουμε πώς και πώς τις εκδηλώσεις της αυριανής.

Είναι καλό να θυμόμαστε όμως το πώς φτάσαμε ως εδώ και τα λάθη μας. Αυτός είναι ο βασικός στόχος της ιστορίας, να μας διδάσκει τα λάθη, ώστε να μην επαναλαμβάνονται. 

Η τιμή λοιπόν και η αυριανή μέρα ανήκει στους ήρωες και στις ηρωίδες. Τους Έλληνες του εξωτερικού και τους Έλληνες που ζούσαν στη σκλαβωμένη πατρίδα μας και έδωσαν το αίμα τους για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι, να μιλάμε ελληνικά και να έχουμε τη θρησκεία μας.

Δεν πρέπει όμως, κατά την άποψή μου, να φοβόμαστε να μιλήσουμε ή να ξεχνάμε τις στιγμές που σημάδεψαν αρνητικά την επανάσταση. Ακόμα και τώρα, 200 χρόνια μετά, συνεχίζουν να ταλανίζουν την πατρίδα μας και φοβόμαστε να μιλήσουμε για αυτές και να τις αγγίξουμε. Θα ήθελα να σταθώ σε δύο. Στον εμφύλιο πόλεμο, που είχε σαν αποτέλεσμα περισσότερους νεκρούς από ό,τι είχε ο πόλεμος με τους Τούρκους, που οδήγησε τον Κολοκοτρώνη στη φυλακή και στην απώλεια του γιου του. Που διέλυσε όλη την προσπάθεια που είχαμε κάνει στην αρχή και κόντεψε να τινάξει την επανάσταση στον αέρα.

Δεύτερο στοιχείο, το οποίο διδασκόμαστε από την ιστορία και πιο τραγικό, είναι η δολοφονία του Καποδίστρια τη στιγμή που προσπαθούσε να στήσει ένα ευρωπαϊκό κράτος, διαφορετικό από αυτό που είχαμε μάθει να ζούμε μέχρι τότε υπό την οθωμανική κατοχή...

Τα διδάγματα για εμένα αυτές τις μέρες είναι πολλαπλά και πρέπει να περάσουνε στον ελληνικό λαό με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.

Χωρίς θυσίες και κόπο δεν πετυχαίνει κανείς τίποτα.

Χωρίς ενότητα, κάθε προσπάθεια είναι καταδικασμένη εξ αρχής. Η φωτογραφία του Μάρκου Μπότσαρη αυτή την έννοια έχει, καθώς ήταν ένας από τους αγωνιστές που πάλεψαν και θυσιάστηκαν για την ενότητα.

Άνθρωποι που τραβάνε μπροστά και προσπαθούν να αλλάξουν τα κακώς κείμενα της χώρας μας, πρέπει να στηρίζονται από όλους μας και με κάθε τρόπο, μακριά από μικροπολιτικά συμφέροντα.

Αν οι τρεις παραπάνω προϋποθέσεις δεν εκπληρωθούν, τότε η προσπάθεια που κάνανε οι αγωνιστές του 1821 μένει ημιτελής και η πατρίδα μας μονίμως ένα σκαλί κάτω από εκεί που της αξίζει να βρίσκεται.

Χρόνια πολλά λοιπόν. Ας γιορτάσουμε αύριο όλοι με τις οικογένειές μας τα 200 χρόνια ελευθερίας, ας συζητήσουμε με τα παιδιά μας, χωρίς φόβο, τι μπορούμε να κάνουμε, ώστε να γίνουμε καλύτεροι και να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, όπως μας αρμόζει...

Mε ποσοστό 45,9%, πρώτη η Ελλάδα στη διείσδυση αιολικής ενέργειας χθες στην Ευρώπη!

 https://eletaen.gr/

Greece GDP Annual Growth Rate

 

source: tradingeconomics.com